BİLMİYORUM

ademle konuşmalıyım
her dilin ayrılığına
acısına uçurumlarına
parçalanan bedenlerine
axx ben insanları birlemek adına kahredip duruyorum
hiç büyümeyecekmiyimdeğişmedi hiç bir ahım
büyümek bu muydu
büyüyünce unutulmuyordu her yara"büyüyünce unutursun kızım"hayır anem buyudum ve unutmadım
içimde kalan ukdelerde boğuluyorum
bir çoçuk gibi herkesi sevmekte
bir çoçuk gibi her düştüğümde ağlamaktayım
annem kadar büyük, babam kadar güçlüydü büyümek hayalim
ben büyümedim annem, hala cocuğum gözyaşlarımda
her gecede kükrüyor her sabahta sönüyorum
bilmiyorumbu neyim
şimdi düşünme vakti deyip
çıkıyorum gecelere
insansız meydanlarda naralar atıyorum
boşluklar ve eksikliklerde kan kusuyor ve ölüyorum
40 haramiler susamında kaldım
kilitler yada sihir bir sözcük aradığım
belkide bir keloğlan sözcüğü gerekli
gelmeden ölüm bana
açıp kurtulmalıyım altın dolu hendekten
belkide... yeşil devin olduğu kuyuya inip
arkadaş olmayım ve sadece yaşamalıyım konuşmadan ve yargılamadan
gulazer gulsum 8 agustos 2005