Saransız

Varlığında ölüyorum
Ölüyorüm yine sensizlikte
Kendime gece...
Sana gece.
Bir delirme eşliğinde ayazlarda
Don eller, don bakışlar gördüğüm.
Üşüyorum, saransızım.
Kendime acımaktan kurtulamadım
Hangi bedene sığıyor, bunca çelişki
Bunca varoluş.
Kaçarken sobeleniyorum kendime.
Bende;
Gözyaşısız bir benlik dikiliyor, kardan adam.
Üşüyorum, ayazında karparıltılı ayışığı gecelerde.
Bir kıyamet yaşadığım, kayboluşunda hesabın.
Adem olmasaydım, Hava olmasyadım
Sürülmeseydim kevirlere
Üşüyorum..
Saransızım..